Arkadaşlar her  hafta değişik bir şiir eklenir .



Küçüktük..
Bir uçurtmanın peşinde günleri sayıyorduk..
Hayatın anlamı olmasa da olurken
Sokak araları kadar büyüktü dünya
Ve kalbimizde olmadık hayallerimizi biriktiriyorduk sadece

Sadece güneşti ulaşılamayan.
Uzaktı..
Büyüktü..
Kocamandı..
Hayallerin ötesiydi..
Uzansak ağlamaktı..
Geri kalan her şey yanımızdaydı.

Ve büyüdük..
..

Bir sabahtı.
Sokak araları uyanmamışken henüz
Ve güneş yorgunken hala
Bir sessizlik aşkı kulaklarımıza.
Öyle çok bağırdı ki
Yüreğimiz korkudan ağladı.

Korktuk
- ilk kez kendimizinden -
Perdeleri çektik sonuna kadar
Kapıları kapattık kendi halinde
Kilitledik bildiğimiz bütün kilitleri
Ve örttük üzerini ne kadar ayna varsa
Yüzümüzü çıkarıp çekmeceye kaldırdık
Zamanlarımız secdeye vardı
Ve bir şerit çektik hayat ile aramıza

Akşam olmaya denk hayat
Ve bavulunu toplamışten güneş
Gözümüzü açtık
Hayallerimizden kurtulmak için.
Düşümüzde gördüklerimizi anlattık birbirimize
Gördüklerimizden utanmalarımızı
İkimizdik sadece
İki kişi bile olamadık
Bir bakışın içinde kaybolup gitmiştik
Nereye gittiğimi bilmeden.
Geri dönmeye yüz tutmuşken henüz
Birbirimizde kaybolduk
..ağladık
..birbirimizi ağladık..

Ve gün bitti..
Gün gece oldu..
Gece karanlığı örttü
Gözümüzü açtık sonuna kadar
Yüzümüzü çıkardık çekmecelerimizden
Aşkımızı kaybettik
..ağladık
..aşkımızı ağladık

Ve ay çıktığında sahneye
Kaybolduk
Birbirimizden yoktuk
Bir ayrılık ayininden dönmeyi unuttuk
Bırakıp gitmelerimizi yüzümüze bulaştırdık
Öyle uzun sürdü ki yokluğumuz
Aşk bize küstü
..